Gebrouwe in Limburg
Niets meer dan dit lied trekt mijn gedachten terug naar de tent.
Meestal, als ik die stem hoor en die accordeon, de trompet, dan waan ik mezelf op het Limburgse platteland. De velden, het groen, de dorpjes, bruine kroegen, de doodgewone huizen met hun mensen. De gastvrijheid en gezelligheid. Een reis door de tijd van pakweg 1960 tot hier.
Maar Gebrouwe in Limburg is niets van al die fantasie, het is één en al herinnering. Dan heb ik diezelfde kleren weer aan en sta op het podium en zing, met de accordeons, de gitaren, de fanfares, de zes mannen, honderden muzikanten om me heen. Dan geniet ik opnieuw van een heel bijzondere dag, een dag waarop ook nog eens zo veel mensen kwamen kijken speciaal voor ons. Allemaal even enthousiast. In een enorme tent op een veld, een plek die maar één week per jaar bestaat en toch zo muf is als een oud café. Omdat er geleefd wordt. Een hele fijne plek.
‘Omdat er geleefd wordt’
Heel mooi geschreven!
Belgisch Limburg? Want Belgisch (speciaal)bier is de bom.
:)
Haha nee, niet in Belgisch Limburg, sorry ;)
Thanks!