Jantje
Jantje zag eens pruimen hangen,
o, als eieren zo groot.
Hij at ze op en hij genoot,
en niemand die ’t hem verbood.
Als men eens liep, door ’t grote bos, zag men hem zitten op een bank,
of liep hij kranig zonder hoed.
En als hij in het struikgewas verdween, dan hoorde men men zeggen:
“Dat was Jantje, Jantje ruist.
En dit woud, dat is zijn thuis.
Van twijgen maakt hij hier een huis.”
Jantje sliep, daar in zijn bos. En met de vogels stond hij op.
Hij liep en kraaide van plezier, heeft daarmee de hanen gemanierd.
In de steden was hij nooit te vinden
en de mensen had hij nooit gemogen
want op zijn jonge jaar had hij reeds lang gezien
dat zij elkander liefst bedrogen.
Maar Jantje was beleefd en sprak met twee woorden
en wist ondanks de eenzaamheid wat er van hem moest komen.
Want als men vroeg, wat hij, als hij groot was dan wel worden wilde,
dan hoorde men hem zeggen
wat hij niemand uit heeft hoeven leggen:
“Eerlijk, alstublieft.”
cool ^^ en mooi :)
Oh, ik las ‘Jantje’ en ik dacht: “Oh, nee…” Maar ik moest toch wel weer lachen toen ik dit las, heerlijk :) Ik vind dit wel wat hebben.
Ik waan me terug naar de basisschool (in NL uiteraard, want in Duitsland lazen we andere dingen), en herinner me daar niet veel meer van, alleen een verhaal over kindertjes die over het strand gingen lopen en een jongetje dat zich in een boekenkist verstopte.
Haha :) Dank jullie, allebei.
Ja, ik geef je ergens gelijk, Ingeborg, want: ik bedacht Jantje en ik dacht: nee!
Maar ik deed het toch ;)
Overigens waan ik mij helemaal niet terug naar de basisschool, ik waan mij in de tijd waarin mijn grootouders opgroeiden, maar ook in de middelbare school waar wij nog wel eens over Jantje’s pruimen wilden lezen.
Haha, wat grappig. :) Ik waan mij na de eerste regel ook in de basisschoolperiode, toen heb ik het nog uit mijn hoofd geleerd. :$
Ik ook :)
Uit je hoofd leren? Oei, waren jullie basisscholen ouderwets of die van ons modern? :)
Of kwam ik net vier jaar te laat? :=
Ja, bij ons werden er zelfs nog stoute jongens met reuzenliniaals op hun vingers geslagen.
Nee, ik heb het ook nooit gelezen op de basisschool, laat staan uit mijn hoofd moeten leren!
Om een onbekende reden kwam het in me op toen ik iets over eerlijkheid aan het schrijven was. Misschien kwam het doordat ik al in een metrum bezig was.
Metrums zijn lief. :)
Dat was niet verplicht hoor, dat uit je hoofd leren, maar het mocht (hoe zou iemand het je ook kunnen verbieden?) en ik wilde dat graag. :)
:)
Ik wil meestal niet zo graag een gedicht uit mijn hoofd leren. Maar deze zin kent natuurlijk iedereen.
Overigens herinner ik me een gedicht dat je me uit je hoofd voordroeg toen we 15 km aan het wandelen waren.
Ik kreeg er kippenvel van :)
Oh, ik zou van harte wel weer eens 15 km wandelen, jij ook? :)
Ja, ik ook :D
Jammer dat ik dit jaar waarschijnlijk geen tijd ga hebben voor een avondvierdaagse.
Maar je kan natuurlijk ook zélf een route van 15 km bedenken. Of iets meer of minder :)
Ja, laten we dat een keer doen! Op het moment lijkt het alsof er nergens tijd voor is, maar op een gegeven moment moeten we die eens gaan maken. Later.
Maar wel echt, ik neem het me voor!
Ik dacht dat je dat juist niet kon/ander woord?
Wat dacht je dat ik niet kon of een ander woord? Tijd maken? Op dit moment niet, nee, daarom neem ik het me voor: later.
Of een route van 15 km bedenken? Ik zou niet weten waarom niet, eigenlijk.
Nou, vorig jaar wilde ik ook niet meelopen, maar zelf een route bedenken, maar dat wilde je toen niet, of zo. Ik weet het niet meer. Sorry.
Misschien omdat ze toen al 4x 15 km gíng lopen?
Het lijkt mij in ieder geval een leuk idee om een keer met zijn drieën een flink eind te gaan wandelen :)
Nou, ik ga niet als een mier tussen honderden anderen mensen over asfaltwegen lopen.
Ik fiets trouwens liever.
Ik zeg toch ook niet dat je als een mier moet lopen? Integendeel, ik doelde op allesbehalve. Ik had het nog steeds over zelf bedenken. En van plan om dan honderden mensen uit te nodigen was ik eigenlijk niet :P
Ik houd juist niet zo van fietsen. Ik heb dan ook geen ligfiets.
Maar als je niet wilt hóef je niet mee hoor.
Het ging me eigenlijk meer hierom: Ik verbaase me dat je (Vicky) vorig jaar niet met mij een route wilde uitstippelen toen ik dat voorstelde (sorry, hoe het precies ging, weet ik niet meer) en nu iemand anders (ik bedoel ook: jij, sorry Esra) dat voorstelt, wel.
Misschien heb ik iets gemist toen.
Ja, ik weet het. Maar dat heeft vast niets met jou of mij te maken.
Vast niet. Maar ik betrek het op mezelf.
Dan hebben wij die situatie heel anders ervaren… ik herinner me dat heel anders, namelijk.
Ik vroeg toen of jij mee wilde lopen en dat wilde je niet, want je wilde inderdaad geen uitgestippelde route lopen die meerdere mensen zouden lopen. Ik zei dat ik dat ook niet ideaal vond, maar wel wist dat het voor mij een stimulans was: een bepaalde druk – die vier dagen zul je 15 km lopen. Ik vond en vind die druk heel prettig. Zoals sporten in een groep ook makkelijker is dan jezelf verplichten hard te lopen, maar geen haan die daar naar kraait als je het niet doet. Ik vind het veel moeilijker zoiets dan toch te doen, hoewel ik graag zou willen dat het niet zo was – maar er is meer aan mij waar ik niet blij mee ben.
Dus ging ik inderdaad wel meedoen aan de vierdaagse. Maar een andere route uitstippelen heeft dat nooit in de weg gestaan en dat heb ik naar mijn weten nooit geweigerd, want ik vind dat (en dus nog steeds) een goed idee. Maar misschien heb ik iets gemist toen.
Je moet het niet op jezelf betrekken.
En het hoeft toch niet nodig te zijn hier hele discussies over te gaan voeren?
Het is gebeurd, of misschien wel niet eens, maar in ieder geval kan het toch niet veranderd worden.
Áls het is gebeurd ben ik alleen maar blij dat het Vicky inmiddels wel leuk lijkt om zoiets te doen :)
Ik denk niet dat er ooit ‘iets’ in één zin gebeurt, mensen nemen veel op verschillende manieren waar en ik denk dat dat nooit expres gebeurt. Van mijn kant in ieder geval niet. Ik heb nooit de intentie gehad een dergelijk idee af te wijzen, want nogmaals: ik vind het een goed idee. Niet inmiddels, maar zo lang ik me kan heugen, waarschijnlijk zo lang ik kan lopen. En dat zeg ik zonder ergernis, maar voor de duidelijkheid.
Ja. :)
Er zijn wel meer goede idee-e met twee puntjes erop-n.
Ja, dat geloof ik, maar wat bedoel je daar mee?
Misschien is het een goed idee even niet meer zoveel te bedoelen, of in ieder geval niet met zo’n bittere klank eroverheen. :$
Tenminste, zo lijkt het.
Wat mij betreft is het in orde hoor, maar ik had het idee dat die reactie op geen enkele manier inging op wat ik had geschreven, het enkel simpel van de hand wijst. Dat kan en mag ook, natuurlijk. Maar dan zal ik maar niet meer proberen iets uit te leggen. Als er nog iets onduidelijk is, mag iedereen me vragen wat hij of zij wil. Misschien inderdaad beter buiten internet om.
:)
Nou ja, misverstand dan.
Ik heb gewoon erg lange tenen.
Of ja, misverstand… Ik denk dat het alleen aan mij ligt. En dat ik hier dan ook nog stomme dingen schrijf. Ik kan beter ook maar niks meer zeggen of schrijven. Ik begrijp wel vaker dingen verkeerd, misschien ben ik wel autistisch of zo.
Het is ook niet gek. Taal is een verraderlijk vervoermiddel van het misverstand. Tenminste, dat vonden Wittgenstein en W.F.H.
Ja, dat is het ook, vooral als je het via de computer doet.
Dan waren Wittgenstein en Hermans dus helemaal avant-gardisten.
Ik schaam me dood, want ik ben vergeten wat avant-gardisten zijn. Misschien is het te lang geleden dat ik de geur van Dautzenberg heb opgesnoven.
Taal is inderdaad verraderlijk. Dus laten we concluderen dat het daar aan ligt en niet aan dat je autistisch bent.
Bovendien, iedereen begrijpt wel eens iets verkeerd. En iedereen heeft de neiging te denken dat dingen aan hemzelf liggen.
Blijf alsjeblieft wel gewoon praten en schrijven :)
Bij dat laatste sluit ik me volledig aan. :) Bovendien: iets ligt nooit aan één persoon, we hebben élkaar blijkbaar verkeerd begrepen. Maar het is nu weer in orde, toch? :)
Ja.
:)
:)
Volgende week dinsdag.
Jaa :D
Heb ik echt zin in. Maar nu eerst huiswerk… Ik heb het gewoon te druk om een nieuwe log te plaatsen…
Wat gebeurt er dan?
Dan is het culturele avond op het Elzendaalcollege :) En Dana en ik gaan kijken.
Jammer dat de culturele avonden precies vallen voor de dag dat ik tentamen SRM3 heb en voor de dag dat ik toets FMM2 heb. Ik heb het al zo druk! Maarja. Ik laat me niet tegenhouden ;)
Oh, dat klopt – ik wilde eigenlijk ook komen, maar moest en heb mij wel tegen laten houden. :$
De kultureller Abend von het EC wordt niet wie anders dan andere Jahre, met wirklich zeer viel Respekt für die Teilnehmer/innen. Ehrlich gesagt weet ik nicht einmal waar ich sein muss am Dienstag (oder morgen, voor die Generalprobe). Und ich weet nicht ob mein Pianist het überhaupt wel leuk findet om mit mir samen te spielen.
Ich gucke aus dem Fenster en sehe dat die Weihnachtsverlichting noch im Garten hangt. Ich herinner me dass meine Mutter mir vroeg of ich die op wilde räumen. Das war voor mindestens drei Wochen.
Ich weet ganz stiekem dass dit wel ein beetje stomsinnig ist.
Ah ja, der erste Satz ist ein beetje schief. Macht ja niks. Man muss einfach eroverheen lesen.
Haha :D
Ik heb vrijdag geprobeerd Duits te verstaan in een disco, maar dat lukte niet. Sommige jongens vonden dat niet leuk :P
wilde net vragen of je er zin hebt morgen. Maar dat zal vast wel. :( Ik krijg misschien geen vrij van AH woensdagavond, dat is pas stom :(
Echt? :O Dan zou ik me gewoon ziek melden hoor, wat een zeurkousen.