Hij zal van me houden
Op hakken loop ik de zwart-wit betegelde vloer op. Mijn nagellak is felrood, net als mijn lippen en de bloem in mijn zwarte haar. Ik sta een moment stil, kijk om me heen en adem zijn temperament in, dat hier dag en nacht hangt. De geur is die van het hout van de cello’s en gitaren, maar er hangt de koelte van steen.
Er is nog niemand, maar hij zal als eerste komen. Zelfverzekerd loop ik door de zaal. Ik kijk nog één keer naar de panty om mijn lange benen en knipoog naar zijn portret aan de muur. Perfect. Met het laatste beetje benodigde moed dat ik uit zijn lucht opsnuif, laat ik me op het glimmende marmer vallen.
Hier zal hij me vinden. Het klakken van zijn schoenen zal even stoppen en dan snel dichtbij komen. Hij zal mijn gezicht aanraken en me in mijn armen sluiten, voordat ik mijn ogen open en recht in de zijne kijk.
Heeft de accordeon plaatsgemaakt voor een cello?? Dat geeft niet; de zin waar die cello in voorkomt is prachtig. En verder is het dramatisch mooi.
Je einde klinkt ietwat melodramatisch, maar dat past dan wel weer perfect in je opbouw.
Waren de hakken ook felrood? En was het contrast tussen de zwartwitte vloer en jezelf in die ruimte dan juist schrijnend of gepast? (Als in: langer had het mogen zijn omdat het zo mooi was :) )
Drie vraagjes:
Hoe sluit je ‘me in mijn armen’?
Is het wellicht een droemvlucht?
Zat er een accordeon in de weg?
Fijne dag!
Wat mooi romantisch!
liefs
:D Wat een lieve reacties allemaal.
Dit heeft niks met accordeons te maken en net zo min gaat het verhaal over mij ;)
Ik had een geur nodig en de geur van snaarinstrumenten – die ik bij de scène vond passen – leek me goed. Aan een accordeon heb ik niet eens gedacht! (Oeps?)
Haar hakken waren ook rood evenals haar jurkje, en zij ziet er precies uit zoals een vrouw in die zaal eruit hoort te zien :)
Ik vind de zin met het temperament het leukste. :)
Wie associeert dit nu weer met accordeons? Waarom? Je kunt het verschil toch [i]voelen[/i]?
Het werkt hier met html, niet met BBCode :P
Maar je hebt wel een soort gelijk :)
Mooi mooi mooi! Je ziet het gewoon voor je. :)
Maar ehh… moet “in mijn armen” niet “in zijn armen” zijn?
Kan, maar moet niet, toch? (Ik begin wel te twijfelen nu :P)
Ja, dat besefte ik een fractie van een seconde te laat.
Wat zie jij dan voor je bij “Hij sluit me in mijn armen”? Misschien bedoel je iets anders dan wij, maar ik kan me er niets bij voorstellen.
Hetzelfde, omdat ‘in zijn armen’ hetzelfde is als ‘in mijn armen’, je omhelst elkáár immers. Als je het niet al te letterlijk opvat. :P
Maar als je elkaar omhelst, dan zit A toch in de armen van B, en toch niet in zijn eigen armen? :P
Eh. Ja. :P
Zal ik het dan toch maar veranderen? :P
Dat zou ik maar doen. :P
Oh ik vond het juist wel mooi, ‘in mijn armen’! Alsof hij haar van zichzelf doet houden.
:P Wat moet ik nou?
Schrijf: mijn/zijn :P
Haha, nee, dat zeker niet.
Kei mooi geschreven! Er komt echt zo’n sfeer in mij op. ^^
Dat was de bedoeling :)