Dwarsdoorsnede
Het eerste wat ik in je zag, was dat je niet van me zou houden. Nooit.
Ik pareerde op die gedachte. Want als jij niet mij, dan kon ik jou, zonder dat dat ooit gevolgen zou hebben. Je kon me nooit teleurstellen.
Dus zwierf ik alle dagen om je heen. Ik lachte om je grappen. Luisterde naar alles wat je zeggen wilde. Fluisterde als je nadacht. Ik deed alles en toch niets, en wist dat het perfect was. Want ook jij hield je aan onze geluidloze afspraak: je zei nooit iets. Je droeg me op je gevoelloze leegte. Er kon niets gebeuren.
Tot jij op een dag niet terugkwam. Nooit meer terugkwam. Je was weg, samen met alles wat ooit zeker leek.
hmm, droevig verhaal :-)
Altijd spijtig wanneer mensen sterven/weg gaan
Klinkt inderdaad niet erg vrolijk..
Hopelijk niet al te ernstig?
Liefs
Ik heb het verzonnen, no worries :P
Wow zoiets verzinnen? Heel erg knap ik lees de emotie er gewoon in!
Fock. Jij kan mooie dingen verzinnen. (En de emotie druipt er inderdaad vanaf.)
Thanx :)
“Want als jij niet mij, dan kon ik jou, zonder dat dat ooit gevolgen zou hebben”
mooi!
Ja, het was lang geleden dat ik een ‘halve’ zin geschreven had.
Al verzinnend, kom jij op verhalen die soms mijn werkelijkheid best goed weergeven ;) Echt mooi geschreven!
Haha. Als je het letterlijk neemt is het denk ik niet realistisch, maar de achterliggende gedachte is dat misschien wel. Grappig dat ik dat dus schijnbaar heb weten te treffen :)