Российская Федерация
Rusland. Het land van brede wegen en grote gebouwen. Je ziet de Griekse cultuur, maar ogenschijnlijk met nog meer rijkdom: zuilen, kerken, gouden daken, kandelaars en kaarsen. Hetzelfde alfabet, maar dan langer, en de taal is sterker, harder. Ligt altijd op het puntje van de tong. Russen zijn direct. Russen zijn harde werkers.
Land van de metro. Stations versierd, beelden en kroonluchters, warme wind, we ratelen tussen de muren. Het suizen maakt een gesprek onmogelijk, het leven gaat er hard. De geur van diesel en parfum. Vrouwen op torenhoge hakken en benen van ijzerdraad, vlechten als bloemen in het stijle haar. Bont. Precies zoals je Rusland verwacht.
Maar Rusland is ook Rusland. Het land van trappen met ongelijke treden, land van roestende hekken die nooit geschuurd, maar elke lente stomweg met dikke klodders overgeschilderd worden. De grauwe straten stinken, zand waait in je ogen en hoge hekken torenen uit boven de trottoirs. Geen groen, of hoogstens in de vorm van een vrachtwagen zonder voorruit: de bomen star en kaal, de bermen slechts uit modder. Het land waar je langzaam leest: Полиция, po-li-ts-i-ya en dan beseft dat twee paar ogen onder hoge petten je aankijken. Land van misplaatste trots, waar iedereen volgens eigen zeggen wel een nobelprijs verdiend heeft, maar gek genoeg nooit gekregen.
Armoede verraadt zich niet snel, maar toch zijn straten oud en de mooiste gebouwen blijken aan de achterkant vervallen. Een man zonder voeten kruipt rond met sandalen gebonden onder zijn knieën. Een vrouw zonder tanden. Een ander strompelt met een stok over het zebrapad, en heeft minstens drie keer groen licht nodig om aan de overkant te komen.
Op het onverharde plein een demonstratie onder kapotte rode vlaggen, maar de politie is in grotere getalen gekomen dan de demonstranten zelf.
Russen zijn harde werkers, maar hoe vaak de vrouwen ook poetsen, wat kapot is poets je niet weer heel.
Ik moet telkens google vertaler naar boven halen om je titels te kunnen lezen. :-)
Ik denk dat ieder land zowel zijn mooie als minder mooie kanten heeft.
Je blogje prikkelt mijn nieuwsgierigheid wel. Lijkt me echt een waanzinnig land om eens te bezoeken, juist omdat het er zo anders is als hier. Niet westers maar communistisch… Waar ben je precies in Rusland geweest?
Sint Petersburg en Moskou. Voordehandliggend, zeker voor een studiereis, maar ergens wel jammer dat ik bijna niks van het platteland gezien heb. Overigens is Rusland in razend tempo aan het verwesteren. Maar het communisme laat voorlopig nog wel zijn sporen na.
Hans, heb je de vorige titel dan wel naar het (Noord-)Limburgs vertaald? Anders klopt ’t niet!
Voordehandliggend? ik zie de link niet zo snel… je studeert toch iets biochemisch/natuurwetenschappelijks?
Maar erg tof dat je er geweest bent, en als ik dit lees is het net of ik er ook was! :)
Nou, omdat het met afstand de grootste steden van Rusland zijn? Waar je dus ook de grootste dichtheid van universiteiten en wetenschappelijke instituten vindt? ;)
Oooh, zo. Mja, zo valt er wel iets te zeggen voor grote steden in elk willekeurig ander land. ;) Ik heb nooit bijzonder veel goeds over academisch Rusland gehoord, vandaar (ook niet veel slechts hoor, gewoon niets).
Ik vind dat je het mooi verwoord hebt, en het klopt ook wel met mijn beeld van Rusland.
Grieks mag ik dan wel kunnen lezen, maar van Russisch bak ik niets!
Misschien ken je Mendelejev, de grondlegger van het periodiek systeem? Of Pavlov? En Rusland staat natuurlijk vooral bekend om de fysica (wat ook een onderdeel van mijn studie is!). Ruimtevaart, nucleair onderzoek. Ja, kernwapens helaas maar ze doen ook goede dingen met hun nucleaire kennis!
Verder is het interessant om te zien hoe studeren en wetenschappelijk onderzoek geregeld zijn in een land waar de politiek zo anders in elkaar steekt dan bij ons!
En vergeet de Matroesjka’s niet. De vorig titel: auto en vliegtuig.
Ik vind het ritme van hoe je het geschreven hebt mooi! Maar de inhoud is wel droevig natuurlijk.
Dank! Zo droevig is het overigens ook weer niet, want vergis je niet, Rusland is een land in opkomst.
Wat Laura zegt, het is een heel mooi geschreven stuk :) Interessant ook. Het is eigenlijk precies zoals ik het had verwacht. Nou ja, afgezien de kennelijke vele metro’s en overdadig versierde stations (hoewel ik dat ook had kunnen weten! :P)
Ik geloof dat ik je titel begrepen heb zonder Google, met een beetje dank aan het woordje Russisch in je tekst. :)
Rossiyskaya Federatsiya.
Zover was ik dus ja, op de zesde letter na. Maar die leek me niet essentieel.
Ja, die ken ik (iedereen met VWO diploma mag ik toch ook hopen…). Maar ja, ik ken ook Alexander Bell en Isaac Newton en Louise Lumière en Fibonacci en Niccolo Fontana en zo heeft elk land wel iets om trots op te zijn ;-)
(Sorry, misschien was mijn punt was al gemaakt)
Kun je een beetje Russisch, trouwens, of ken je het alfabet?
Alleen dat laatste :P
Enerzijds snap ik je punt ja, er zijn meer landen dan Rusland interessant op wetenschappelijk gebied, anderzijds hoop ik wel dat je beseft dat je nu alleen mensen uit West-Europese landen opsomt!
Mooi! Wat goed om verschillende kanten van Rusland gezien te hebben, je kon er vast ook niet omheen. Ik wil er graag ook eens heen, het lijkt me een bizar land. Ik kan me nog herinneren hoe ik op de Noors-Russische grens stond en besefte dat dat echt een grens is, een lijn getrokken door het landschap die je niet zomaar kunt passeren. In de verte zag ik Nikel liggen, rokende schoorstenen in een grijze toendra. Dat is mijn Rusland.
Ja, je hebt gelijk, het lijkt me raar om aan zo’n grens te staan. Het is sowieso raar om te bedenken dat ik in Noorwegen ben geweest, en in Rusland, maar alsnog zo ver vandaan van de grens tussen die twee en dat het daar nog zo veel anders moet zijn.
Rokende schoorstenen in een grijze toendra vind ik treffend. Tegelijkertijd is Rusland ook een pollenwolk boven een hete stad – maar niet zonder ophef.
Het is ook raar om op Google Maps de namen bij elkaar te zien staan, die niks met elkaar te maken lijken te hebben:
Bjørnevatnet
Сальмиярви