Op weg in de mooiste ochtend tot nu toe.
De rijp, de mist, de rijen grijze populieren. De horizon onzichtbaar, en toch de zon die langzaam opkomt met zijn gele gloed op de sluimerende wolken onder de lichtblauwe hemel.
Koude tenen. Dag winter.
Zoals mijn hart klopt. Het is de angst die zich weer meester van me heeft gemaakt. In mijn ledematen trok als zuur, bedachtzaam maar zonder omkeren. Me elke ochtend listig wakker likt.
Kom je nog eens naast me liggen om te zeggen dat ik niet bang moet zijn?
Doodsbang en ik weet niet eens waarvoor. Ik lig op bed, doodmoe, maar als ik niet wil, hoef ik ook niks. Het zonlicht scheert over mijn lichaam. Ik hoef niet eens naar buiten om ervan te kunnen genieten. Buiten is het toch maar koud. En jij bent bij me, ik heb je zo gemist toen je niet hier kon zijn, maar je hebt niet getwijfeld en kwam gewoon terug naar deze plek. Het is goed. Ik houd van jou en jij van mij. Ik weet alleen niet waarom. Misschien is dat het vuur dat woedt in mijn lijf.
Vergeef me als ik je weer bij me roep en in je armen huil.
Ik waarschuw maar vast: dit wordt geen gortdroge, überflauwe of zelfspottende column. Dit is bloedserieus. Want ik ben dus boos. Ik ben al een tijdje boos, maar nu is wat mij betreft de tijd aangebroken om er ook wat van te zeggen. En daarnaast ben ik ook gewoon ronduit chagrijnig vandaag.
“Flirten is niet strafbaar”, hoor ik die vrouwenstem van de televisie nog zeggen in mijn hoofd. Je weet het vast wel, die reclame van Second Love. Worden jullie ook altijd zo laaiend als iemand je een opmerking in de schoenen probeert te schuiven die niet te weerleggen is, maar toch zo vreselijk verkeerd? Flirten is inderdaad niet strafbaar. Maar van het een komt het ander en waar is het in godsnaam voor nodig om je partner zo te kwetsen?
Ik zou hier een relaas kunnen houden over moraal, duizenden jaren beschaving, evolutie, hersencapaciteit en weet ik wat allemaal nog, maar laat ik het bij de feiten houden. Second Love richt zich op getrouwde, hoe zal ik het noemen, ‘avonturiers’. “Ben jij gelukkig getrouwd? Ik ook.” Ik weet niet of iemand het nog beseft tegenwoordig, maar trouwen betekent dat je voor de wet belooft trouw te blijven aan je partner.
Dus waarom is vreemdgaan eigenlijk niet strafbaar?
De kraaien kijken naar de wereld, en de wereld ligt er treurig bij.
Geen blauwtje aan de lucht. Geen frisgroen lenteblaadje aan de bomen. Geen sprankeltje, geen bloemen om bij weg te dromen.
Alleen de wind met zijn grijsbruine tinten. De heiige horizon en de regen op de ruiten. Herfst is heer en meester, maar het is eerder
of de pijnlijke machtsstrijden in het oosten nu ook in ons landschap doorgedrongen zijn.
Nielson moest wel even weten dat hij in America was geweest. Hij kreeg een lading bier recht in zijn gezicht. En ook de pianist van The Kik moest het ontgelden.
De sfeer zat er beter in dan ooit. Iedereen was al nat voordat we nog maar iets van Rowwen Hèze hadden gezien.
Een sluierende biernevel kwam neer vanaf de doeken aan het plafond. Blonk in de lichten. Zweten, werken, lachen, huilen, de uitzinnige massa in je rug en voor je op het podium die helden die het ik weet niet hoe elk jaar weer voor elkaar krijgen. Een puzzel die in elkaar valt: het geluid, het licht, de muzikanten, de geur en de altijd weer bijzondere sfeer. Coen en Sander hebben gelijk. Je moet de Slotconcerten minstens één keer in je leven meegemaakt hebben.
Maar voor mij was het al de vijfde keer. Dit wordt nooit saai.
Leg dat zwaard maar naast je neer.
Dat schild, die helm, dat jachtgeweer,
anders ben je niet gewend
maar kijk hoe mooi je zonder bent.
Is het niet zwaar, dat harde staal,
wat moet je toch met dat kabaal?
Geef mij maar je zachte huid
als ik je in mijn armen sluit.
Een zurig geel
een vleugje groen
oranjebruin;
vurig geheel.
Al dat moois viel mij ten deel
onderaan mijn rechterwang
te danken aan de tandartstang.
