Boos
Ik ben er echt een beetje klaar mee. Ik werk me compleet achterstevoren om mijn proefschrift op tijd af te krijgen, en wat is mijn dank? Een half salaris, waardoor ik voor de rest van de tijd een uitkering aan moet vragen, en een bonus die me voorgespiegeld wordt maar uiteindelijk toch afgepakt.
En dat geld waar ik recht op heb krijg ik door alle gedoe niet zonder er eerst veertien keer achteraan te moeten gaan bij personeelszaken, de overheid en wie je maar kunt bedenken. Of dan nog steeds niet – in het geval van die bonus – omdat de regeltjes weer zo nodig boven de realiteitszin moeten staan. Alsof ik thuis uit mijn neus zit te eten en niks beters te doen heb dan het constant corrigeren van die lui die het moeten regelen, terwijl je mijlenver van tevoren al ziet aankomen dat het nooit goed gaat door de manier waarop je iets in moet vullen.
En al die mensen die het niet voor elkaar krijgen dat er tijdig geld op mijn rekening wordt gestort ontvangen zelf wel een salaris, terwijl ik nog maar eens zit te ploeteren voor nul waardering. Misschien moet ik hun werkgever eens vertellen dat ik het beter zou doen, ik wil namelijk ook graag een inkomen.
Snap ik. Bureaucratie een uitvinding van mensen die liever op hun eigen geld blijven zitten.
Frustrerend! :(
Bureaucratie is eerder een uitvinding van mensen die bang zijn dat anderen op hun geld blijven zitten toch? Maar dat betekent misschien ook wel dat ze inderdaad liever op hun eigen geld blijven zitten.
In ieder geval is het inderdaad super frustrerend. Ik ben niet iemand die op geld loopt te azen maar het zou toch wel fijn zijn als je krijgt wat je wordt beloofd.