Op klaarlichte dag
Er zitten zelden vogels in de tuin. Maar het roodborstje zit er nu al een klein uur. Zo’n schattig beestje. Schuilt voor de onophoudelijke regen onder de enige struik, schudt zijn vleugeltjes droog.
En dan zie ik ineens hoe het roodborstje brutaal onder de struik vandaan rent, ruw een pier uit de grond trekt en hem snel opeet. Moord in mijn tuin! Op míjn pier, die míjn kleine beetje moestuingrond vruchtbaar houdt. En het blijkt niet de enige pier die door dat lieve schattige kleine roodborstje te grazen wordt genomen. Ik hoop maar dat er nog hier en daar een pier overblijft, ik was net zo blij met die nuttige beestjes in de bodem. Even overweeg ik om dat rotborstje weg te jagen, maar wat heeft het voor zin? De hele komende week ben ik overdag niet thuis en dan kan hij zijn vreetlustige gang gaan.
Natuurlijk, ik had kunnen weten dat dat roodborstje niet voor mijn plezier op bezoek kwam. En iets anders dan pieren is er in mijn kaalgeslagen moestuin niet te halen. Ik kon wel wat romantiek gebruiken in die lege verregende tuin, maar blijkbaar is het toch waar wat ze zeggen. Een lelijke omgeving trekt criminelen aan.
Mooi geschreven!
Heftig. Heb je de politie ingelicht?
Nee nog niet…
*queue Elton John’s The Circle of Life*
Wel een mooi sfeerbeeld van je (moes)tuintje!
Hahaha :) Je hebt een punt.
Heee, een roodborstje eet ook slakken. Laat ons hopen dat ze eens afwisselt dus ;)
Ik heb, nu je het zegt, nog geen enkele slak gezien in mijn tuin, dus dat zal helaas niet helpen. Wel zo heel soms een rups die kleine gaatjes in mijn peultjes eet, maar dat is te overzien.