Berengeur en ranzigheid
Ik zou willen dat ik bovenstaande titel zelf bedacht had, maar helaas is dat niet het geval. Ik heb hem gejat van iemand die hem ook niet echt bedacht heeft – eerder opgeschreven zonder erover na te denken. En toen ik dat dan weer las, moest ik even drie keer kijken.
Berengeur en ranzigheid. Hoe briljant zou het zijn als je dat in de notulen van een vergeten vergadering had gezet als ultieme metafoor voor vieze troep op je labtafel. Als uiterste tegenhanger van rozengeur en maneschijn.
Maar wat bleek: het ging gewoon echt letterlijk om berengeur en ranzigheid. Hoe verzin je het. Nouja, dat hoef je dus niet te verzinnen, want het zijn gewoon twee bestaande woorden die toevallig bij elkaar kwamen. En ik maar denken dat er een of ander dichterlijk genie onder mijn collega’s was.
Het is niet altijd rozengeur en maneschijn.
Ik ben benieuwd hoe beren ruiken. (Met hun neus haha). Maar serieus, waarom is berengeur synoniem aan ranzigheid?
Het klinkt in ieder geval erg vies!
Haha ja toch :P
@Daan het is geen synoniem. En de beren waar het om bleek te gaan zijn mannelijke varkens, dus vermoedelijk ruiken ze naar varkens…
Ahh. That makes sense!