Petillance
Zorgvuldig begroef ik mijn nagels en viel ten slotte in slaap op het geknakte kruis. Toen had je me. Je nam me bij de heupen en tilde me hoog boven je bleke hoofd en zo hing ik, mijn natte haar plakte op je gevlochten rug. Mijn lange jurk scheurde toen je met me door de rafelige struiken rende en mopperde op de roestige trompet waar je bijna over viel.
Ik werd pas wakker toen je me ondersteboven op de composthoop legde en ik lachte ondeugend naar je. Je woeste blik viel in het water. Het maanlicht spiegelde nog in de kringen tot hij voorgoed verdween.
Je was door mij aan je lot verkocht en je was zo schattig nu. Ik wikkelde je in zware lappen en veegde je op mijn hoopje bewaarsels.
Woah, het stuk is precies zoals de titel doet vermoeden: sprankelend :)
Ik moest even denken ;)
Ja, het betekent niet echt iets. Maar goed dat het bij de titel past :)
Betoverend :)
Sluit me aan bij Jaap! Mooi dat die blik in het water valt, kan zomaar letterlijk zijn als je het eerst over een composthoop hebt :)
Bijzonder stukje!