Zonder ondergang
Ik zat in de zon,
de herfst,
tussen de koeien,
de gouden maisvelden.
Het wuivend riet
– ik zwaaide terug –
naar de treinen
die raasden
en hun hoornen lieten klinken
naar mijn hand
onder de okerblauwe lucht.
Ik zat in de zon,
de herfst,
tussen de koeien,
de gouden maisvelden.
Het wuivend riet
– ik zwaaide terug –
naar de treinen
die raasden
en hun hoornen lieten klinken
naar mijn hand
onder de okerblauwe lucht.
Rode bomen vangen veel wind.
Appels
Die zijn er nu weer. Ik heb zin om een hele grote appeltaart te bakken.
Ik heb ook zin in zondag. Paddestoelen :)
Paddenstoelen, ja. Ik hoop dat het niet regent, dat er weinig mensen komen (want dan leer ik meer) en dat er veel mensen naar de ALV komen. :D
Maar ook weer niet te weinig, want van mij leer je niks :P
Even een nieuw logje plaatsen.
De appeltaart was trouwens lekker!
er komen weinig mensen en misschien blaas ik hem wel af… het is gewoon té druk.
Hè?
Dit vraagt om uitleg :P
Die appeltaart was inderdaad lekker. :)
mooi geschreven trouwens. :)
Wanneer gaan we weer iets bakken? :D
Van mijn moeder moet ik binnenkort maar eens een glutenvrije appeltaart maken. Ik hoop dat het mag :)
Dankje.
Vandaag en gisteren kwamen er allemaal goederentreinen over de maaslijn! Ik heb er 4 gezien. En één op de foto!
cool :P die foto wil ik wel zien :P
Dat dacht ik al… ik hoorde zo’n vaag geluid en ik wist dat het een trein was, maar het geluid bleef te lang… maar ik kon het niet zien…
Oeps hoofdletter vergeten :O en twee leestekens.
*Cool :P, die foto wil ik wel zien. :P*
Haha, je leert het wel! :P
Ik zal die foto wel een keer sturen. Ze waren inderdaad erg lang.
Cool. :P