Er viel mij niets te verwijten.
Toen alle vrouwen achter hun donkere deuren waren verdwenen, stond ik pas op. De avond viel door de ramen maar brak niets.
De gestalte op de grond scheen niet meer te bewegen. Ik pakte hem op. Van de man die daarnet onder dertien vuurspuwende blikken op de marmeren vloer viel, resteerde slechts een gedeukte helm. Achter het vizier leken echter twee ogen te blinken. Ik ging weer zitten op de donkergroene tegels die alle warmte uit mijn lichaam zogen. De onderkant van de helm was vreemd. Niet open, niet dicht, het leek slechts alle licht uit mijn ogen weg te nemen. Zou ik het durven aanraken?
Ik twijfelde. De vloek was sterker dan ooit en onherroepelijk geweest. Deze man was nooit meer te redden. Er restte slechts een ziel die nog een eeuwigheid zou moeten staren naar wat het roestige vizier hem toeliet. Hij zou beter dood zijn.
Voorzichtig legde ik de helm terug op de grond. Hij lichtte op in een zachtgele gloed toen ik me concentreerde, en langzaam loste de vloer eronder op. De helm zakte traag in de bodem en ik keek toe hoe het doffe staal werd omsloten door smeltend marmer.
Er bleef een donkere plek achter waarop ik ging liggen. De warmte van het gebeurde deed me in slaap vallen, om de dag erop uit deze dromen te ontwaken.
De eerste twee zinnen vind ik het mooist.
Dat vind ik zelf ook, ja.
De eerste twee zinnen zijn ook altijd het makkelijkst, want je kunt gewoon opschrijven wat mooi klinkt. Daarna moet het een verhaal worden.
‘De warmte van het gebeurde’ dat klinkt een beetje vaag :O
maar het is wel heel heel mooi :)
Dankje :) Ingeborg trouwens ook, natuurlijk.
‘De warmte van het gebeurde’ is niet echt gebruikelijke taal, nee. Maar ik ben van mening dat het wel Nederlands is en dat het vooral goed verwoordt wat ik wil zeggen.
Ik vind het wel cool :P juist omdat het zo anders is :P
Gelukkig, dan is mijn doel bereikt :P
Nu alleen nog hopen dat de rest dat ook vindt :D
Jazeker :) Het is mooi.
En het doet me denken aan Latijnse teksten. :)
Latijnse teksten!? Grappig, maar hoezo?
Ook dankje, trouwens.
Ohja. En vooral niet te vertalen, natuurlijk :P
:D
Gewoon. Van die zinnen die soms wat onduidelijk zijn, die vreemd lijken maar eigenlijk best wel poëtisch zijn.