De maan lacht
Plots hoorde ik een stoomtrein
gesmoorde hoorn door de nacht
ik sprong op, rende uitzinnig over straat
keek niet uit
en viel met open ogen in de heg.
“Oehoe”, zei de uil nogmaals
en daarna vloog ‘ie weg.
Plots hoorde ik een stoomtrein
gesmoorde hoorn door de nacht
ik sprong op, rende uitzinnig over straat
keek niet uit
en viel met open ogen in de heg.
“Oehoe”, zei de uil nogmaals
en daarna vloog ‘ie weg.
Ik zou je gekte willen toewijden aan de mysterieuze maan, maar ik denk dat het bij jou toch meer aan het spoorverkeer ligt :P
Dat euh… zou kunnen :P
Vraag me niet waarom maar moest echt lachen om deze blog, zo droog :D
Goedzo, lachen is gezond :D
Wat een leuk blog heb jij :)
Was het een bosuil of een kerkuil?
Het was een imaginaire uil.
(En ik was het imaginaire uilskuiken :D)