1-Ln(lente)²

De vorst legt parels op de wind, een vliegtuig trekt met stiften strepen over wegen en velden. De vlinder die schijnt tussen het zwart van de krokussen ziet het niet. Hij wroet in de koude aarde, vechtend tegen de groeiende pilaren. Maar toch vallen zijn dominostenen om, die juist zo fraai knipoogden. Het beestje zucht zachtjes en seint tenslotte teleurgesteld naar de nog geeuwende brievenbus. Zijn cocon zal met de eerste lichting komen.
Het duurt dan ook niet lang voor een fraaie rups boven de bomen zweeft en sleutels zaait over de takken. De gele blaadjes strooien magneetjes in de vijver, die uit elkaar valt als de torenhoge zon zijn schilderij nog eens zwaar aanzet. De hemel stijgt op als blauwe diamanten, die het jong tot duizendvoud weerspiegelen.