Binnen blijven
De ochtend vrat aan alles was onhandig was. Het leek zo simpel. De verte was leeg, dus er zat niets anders op dan te blijven waar je was. Het was koel.
Spinnenwebben gleden langs de natte muren, maar dat was altijd zo geweest. Muizen gilden om de oude stukken brood die ze hadden gevonden. Omdat je ze niet had opgegeten.
Wachten was hier nooit zwaar geweest. De lucht was zacht en de varens heldergroen achter de dunne mist die alle donkere kleuren verdoezelde. Er was niks van waarde, dus niks te geven of te nemen.
Nee, het wachten was niet zwaar, maar hoe dan ook eindeloos.
Mooi stuk, ondanks de spelfout.
Ik protesteer.
Gleden lang de natte muren?
Da’s geen spel- maar tikfout!
We zijn allemaal gedoemd om te wachten op Godot hé .. ça, ça c’est la vie..
; ) Knap stuk!
Hahaha omg, daar heb ik dus tenminste vijf keer overheen gelezen (A) Maar inderdaad een tikfout, misschien zag ik het daarom nog steeds niet! :P
Alles van waarde is weerloos…
Lucebert
Haha ik kan het niet laten ook een intertekstuele verwijzing te maken naar een van mijn lievelingsboeken (Tongkat) waarin een man gevangen zit. Daar deed dit me aan denken.
:) Een gevangenschap in vrijheid in dit geval. Want er is simpelweg geen alternatief.