Oude sporen
Opeens waren de bomen half kaal in plaats van half vol blad.
De weiden wit en de koeien weg.
De nachten koud in plaats van koel, de wind niet fris maar guur.
Opeens was het winter. De bladeren ritselden niet, maar kraakten. Net als het gras onder mijn voeten die liepen in de richting van het vuur. Zo nu en dan dwarrelde er wat sneeuw die nat werd in mijn haar.
Ik liep, maar kon geen thuis meer vinden. De vogels zaten stil in de bomen alsof ze mijn zoektocht betreurden.
Toen draaide ik mij om en keek naar het pad dat ik had gelopen. Het spoor was lang en lichtte op in de zon die maar niet warm wilde worden. In de verte verdween mijn leven in de mist. De aarde, de hemel, ze waren één geworden. Het leek of de dood ook met mij samen wilde smelten.
Zonder te denken begon ik te rennen om te vallen. Ik rende terug tussen mijn eigen voetstappen. Toen ik struikelde, was ik thuis. Thuis, in de wei, bij het spoor waar vertrouwd een trein raasde, hoewel wit in plaats van geel.
Er klonken bekende stemmen waar ik onbeweeglijk bleef liggen.
woow esra :O is mooi
Dankje :)
Een beetje zielig wel he? Nuja, ik was in een verdrietige schrijfbui ofzo. Zelf niet verdrietig, maar mijn pen verdrietig. De denkbeeldige pen in mijn hoofd denk ik, want ik heb immers getypt en niet geschreven.
whahaha, maar goed dat je zelf niet verdrietig was ^^
Ja :)
Ik wil een log plaatsen, maar ik weet niks meer. Het enige wat ik weet is dat ik nog een foto van een GTW zou plaatsen, maar die flauwerds rijden alleen tussen Boxmeer en Nijmegen.
Ik vraag me af of ik zin heb mijn fototoestel mee te nemen naar de uni.
Vandaag zag ik een foto van een GTW naast een Wadloper en daar keek ik even van op. Maar toen ik weer neerkeer en dit keer beter, werd ik totaal ontmoedigd door het verkeerde serienummer van de Wadloper en het logo van Arriva op de GTW.
Die foto was helemáál niet in Boxmeer genomen.
[…] Eindelijk kon ik de foto maken die ik al zo lang wilde maken. Een beeld bij wat ik al zo lang geleden schreef: Oude sporen. […]