De bomenrails
Als we vroeger met de trein naar opa en oma gingen, kwamen we er altijd langs.
De bomenrails, het verlaten stuk spoor van Nijmegen naar Kleve, dat gedeeltelijk langs de Maaslijn loopt. Het stond vol jonge boompjes die tussen de keien van de spoorbedding hun weg naar het zonlicht hadden weten te vinden, toen geen trein hen meer kon belemmeren.
Die bomenrails vond ik prachtig. Ik zat de hele reis te wachten tot we er eindelijk waren. Dan keek ik naar de boompjes en probeerde me voor te stellen hoe er treinen moesten rijden, niet helemaal begrijpend dat die nooit meer zouden komen. Ik keek ook naar het roestige bruin van de rails zelf en besloot dat dat mijn lievelingskleur was.
Ik reisde niet om een bestemming te bereiken. Ik reisde om de bomenrails te zien. Dat leek alles.
En wat is er dan mooier om nu, vijftien jaar later, dagelijks datzelfde stukje spoor te passeren, naar de nog altijd jonge bomen te kijken en de roestige, werkeloze seinpalen achter gordijnen vol nostalgie. Ik wacht af tot de rails in de hoogte en het bos verdwijnt en hoop stomweg dat ik daar ooit ook eens, in een trein, verdwijnen zal.
Begrijpen doe ik het nog altijd niet.
Hee, dat stuk rails ken ik. :)
‘Wij’ hebben ook zo’n stuk met bomenrails op het traject tussen Veenendaal de Klomp en Utrecht! En als ik daar naar kijk denk ik óók altijd dat!! Ik kan er nooit mijn ogen van af houden. Stom eigenlijk he?
Eigenlijk wel. Maar ook leuk.
De rails roept het over zichzelf uit. Maar heeft daar eigenlijk geen reden toe. We voelen het, maar het is er niet…
leuk geschreven! Wel grappig gevonden, bomenrails :D
Eerlijk is eerlijk: dit stuk is wel aardig geschreven. Al valt er natuulijk wel te twisten over het nut van een dergelijke tekst. Maar goed, zolang je publiek klein blijft, doet dat er niet zo toe.
Lieve P,
Al enige dagen lang volg ik met grote interesse je reacties op deze weblog. Sinds enige dagen kriebelt het ook al van binnen. Wie is deze mysterieuze persoon? Iemand die zo veel kennis van zaken heeft, moet wel een groot auteur zijn… Mijn hart brandt dan ook van verlangen om een keer een stuk van Uw Machtige Hand te mogen lezen. Kunt u het over Uw hart verkrijgen om een keer iets van Uw eigen proza met ons te delen? Ik zou U zeer erkentelijk zijn.
Liefs, Muurbloempje
Ik vind bomenrails ook mooi gevonden.
En hihi @ Muurbloempje.
Volgens mij is het wat veel gevraagd. Ook hihi.
Leuk dit stukje over de bomenrails. Vorige week heb ik gezien dat er werktreinen tussen Mook-Molenhoek en Heyendaal op dit stukje ‘bomenrails’ druk bezig zijn om de bomen en struiken op en langs de rails te snoeien en het spoor ‘schoon’ te maken.
Dit heeft vast te maken met het SINTROPHER onderzoek van de Stadsregio Arnhem/Nijmegen en ProRail over de mogelijke reactivering van de spoorlijn Nijmegen – Kleve.
Dat zag ik inderdaad ook, en daardoor moest ik ineens aan vroeger denken en schreef ik dit stuk ;)
Ik zou het echt super vinden als het treinverkeer tussen Nijmegen en Kleve wordt hervat!
Wauw, wat mooi dat zoiets je nog steeds raakt!