Derde Oude Heselaan

3 mei

Een laan die niet bestaat, maar het gaat om het idee. Vorig jaar schreef ik over de Tweede Oude Heselaan. Ik schreef, toen ik mij, daar, voor de tweede keer in een gespannen stilte bevond: de stilte van vijftien leerlingen die een poging deden een proefexamen tot een goed eind te brengen.
Vandaag was de derde keer. Het regende. Je zag de kou door de ramen, maar binnen was het warm. Er werd gewerkt. De docenten gingen – op één na – het lokaal uit en deden ook een poging, maar eigenlijk was het veel te gezellig. We aten drop en verdienden stickers met het tekenen van figuurtjes. We haalden ‘slechts’ negens.

Het was goed zo.