Farewell
De tijd hangt zwaar boven mijn hoofd,
het lange wachten weegt als lood,
de lucht is leeg, ik kan hier niet langer zijn
elke houding doet me pijn
maar
lopen kan ik niet, mijn benen stijf, mijn lichaam moe,
ik heb alleen maar de seconden,
dikke, stroperige seconden,
ik zie ze zachtjes huilend toe.
Awh!!! Mooie woorden!
Trieste woorden!
Heel mooi!
Thanks! :)
Mooie, trieste woorden ;)
Ik vind vooral dat ‘stroperige’ goed. Dat woord lees je veel langzamer dan de andere woorden, het breekt het ritme. Op een goede manier.
Haha. Zo had ik er nog niet over nagedacht. Maar inderdaad :)
mooi maar triestig