Een roos, een tulp en een hyacinth
Ze lacht met haar ogen dicht. En gelijk heeft ze, want het licht doet hier meestal pijn aan je ogen, al zal het wennen.
Ze mompelt wat. Niemand vraagt haar wat ze zegt. Evenmin vragen we haar wat ze heeft meegemaakt voordat ze hier kwam. Nee, we vragen haar niets, wat heeft vragen voor zin? We zijn te blij dat ze er is. En zij luistert vol aandacht naar ons en houdt onze handen vast, al kijkt ze nog altijd niet.
En als het te lang duurt gaat ze slapen. Dag, lief kind.
Gefeliciteerd!!
Mooi geschreven :)
Dankjewel! :D
Lief, al begrijp ik het niet helemaal. Dat van het niet kijken/zien tegenover het luisteren is mooi.
Misschien begrijp je het als ik zeg dat ik het over mijn nichtje heb geschreven, dat afgelopen zondag geboren is? :)
Oh wat leuk :D Nu snap ik ook de gefeliciteerd van Naomi. Ook van mij gefeliciteerd!
Dankjewel!