Broodkruimeltjes
Het roodborstje pikt in het gras. Een zacht bolletje in de kale tuin. Hij bivakkeert al jaren bij ons, alle seizoenen. En toch is hij altijd alleen. Volgens mijn moeder is hij gekomen toen oma stierf.
De jasmijn is een paleisje. Het roodborstje springt op zijn dunne pootjes van tak naar tak, past er net tussendoor. Geen kat die hem daar zal vangen. Zo’n paleisje zou ik ook wel willen. Om helemaal naar boven te klimmen. En dan te vliegen, weer bij het begin te beginnen. Huppelend tussen de wintermadeliefjes.
Mooooooi, echt weer zo’n Esra-stukje! :)
Paleisje, tof woord. Tof stukje!
Mooi en vooral actueel stukje, aangezien het weer koud gaat worden en daar horen roodborstjes bij :D
Haha :) maar zoals ik al zei: het roodborstje is hier altijd!
Ik ben vroeger altijd vergezeld geweest door een roodborstje als ik telkens in de tuin bezig was. Op nog geen meter van mij vandaan zat het op een takje wat te zingen. Helaas doe ik zelden nog wat in mijn tuin, dus heb ik hem niet meer gezien.
Vandaar dan zeker dat hij naar ons is verhuisd ;)
Roodborstjes, of zoals men in het Engels placht te zeggen: Robin. Maar onder vrienden heet ‘ie Steve.
Hahaha zal ik de onze ook Steve noemen? ;)