Herboren
Langzaam komen blauwe luchten aangedreven. De zon breekt door en werpt haar schaduw. Een lang verhaal.
De witte wereld glinstert in het gele licht. En dan begint het. Druppeltjes vallen als blinkende kristallen van de daken, langs de ramen, op de grond. En druppels worden stralen die de wereld strelen. Water gutst langs de ramen en vervormt de frisse kleuren die waarschijnlijk heerlijk koel geuren. Het is de dag waarop de huizen baden in smeltende sneeuw. Het voelt als nieuw.
Het einde van de winter… en met het lengen van de dagen kondigt een nieuwe lente zich aan…
En tot die tijd gaan we in de sneeuw rollen! Of nee, toch liever niet trouwens :P (Niet in die natte sneeuw van vandaag in ieder geval)
Hier zijn het eerder de aprilse grillen, precies: sneeuw, zon, regen, duistere wolken, helderblauwe luchten…
En dat terwijl april toch nog een best eindje weg is.
Ik hou van lente. Zelfs nu in februari kun je er al heel af en toe iets van merken, op dagen waar er toch iets meer zon is :D
Grappig dat je het zo voelt, voor mij voelt smeltende sneeuw vooral vies. :P
Het is ook vies, maar omdat ik lekker binnen zat kon ik er toch even met andere ogen naar kijken ;)
Het is heel erg waar wat je zegt, het lijkt alsof de kleuren ook ineens meer intens worden wanneer dat wit erboven verdwijnt ;) Alleen waar het dan zo een slurry moet worden…..vind dat altijd een beetje jammer.
Ja toen ik dit blogje bedacht had ik ook natte sokken omdat ik (wel vijf minuten) door de zooi had moeten banjeren :P
Prachtig prachtig! :-)
Thanks!