Dorst
Ik ben niet van het dorstige type. Al zéker niet als het om bier gaat, al zou je dat misschien niet zeggen als je me vraagt wat mijn favoriete muziek is. Ik heb een gevoelige maag. Bier ligt mij veel te zwaar. En van koud drinken wordt mijn maag al helemaal niet blij. Wat overigens wel lekker goedkoop is bij het uitgaan.
Als ik naar Rowwen Hèze ga heb ik gelukkig een medestander. Mijn zus en ik delen onze drankjes, want een hele van dat spul met ijsklontjes is ons eigenlijk al te veel (ik háát ijsklontjes). Zo ook gisteravond. We hadden drie muntjes gekocht, want we komen meestal slechts met tegenzin verder dan dat bij een optreden. Er was alleen één ding waar we geen rekening mee hadden gehouden: de hitte. Het komt wellicht doordat we gebruikelijk in april en november naar Rowwen Hèze gaan. De temperatuur in de tent is dan aangenaam en na het optreden koel je zelfs gevaarlijk snel af. Hoe anders was het gisteravond. Na twee nummers was ik kleddernat en kapot, werkelijk kapot. Maar als je favoriete band voor je neus staat is er helemaal geen tijd om kapot te zijn, dus natuurlijk ging ik gewoon door met zingen, dansen en springen.
Alsof die hitte nog niet erg genoeg was bleek bovendien waar wat ik al vreesde: een wat korter optreden dus geen pauze en bijna alleen maar snelle nummers. Zowel mijn energieniveau als mijn stem zakten naar het absolute nulpunt – in tegenstelling tot de temperatuur uiteraard – waardoor ik besloot tóch maar drinken te gaan halen tijdens De Peel In Brand. Enorm tegen mijn principes in (zo’n mooi nummer!) maar tijdens de heftige nummers kom je niet door de beukende massa heen.
Na het optreden nog een glas delen en dat werd mijn maag alweer bijna teveel. Wel goed dus, dacht ik, en we vertrokken richting station. Onderweg kwamen we echter een friettent tegen en ik kon alleen maar smachtend kijken naar de kaart met ijsjes. De man achter de bar nog net niet om de hals vliegend kocht ik een Slush Puppy, iets wat ik nóóit doe maar ik had dit zo hard nodig, tegen alle protesten van mijn maag in. Het hielp gelukkig goed tegen mijn loeizware bovenbenen.
Eenmaal thuis werden er nog een bak meloen, een glas water en een glas melk achteraan gegooid. Dat wordt halverwege de nacht het bed uit om naar de wc te gaan, dacht ik, maar niets bleek minder waar. Toen ik om 11 uur wakker werd hoefde ik nog steeds niet. Ik had alleen maar dorst, heel veel dorst.
Zo brak een dag aan van een droge strot en liters water drinken. Mijn lichaam lijkt wel een spons. Maar ik geloof dat ik (14:26u) eindelijk moet plassen. Jezus. Ik had wel dood kunnen zijn.
ja meis met dit soort heftige inspanningen is drinken heel belangrijk. Overigens is bier dan nog wel het slechtste om te drinken daar droog je alleen maar meer van uit ;) Je had wel dood kunnen zijn door een optreden van Rowwen Hèze hmmm ergens denk ik dat je dat nog een mooie dood zou vinden ook ;) (niet dat ik dat zou willen want dan zou ik je verhaaltjes veel te erg missen ;))
Haha thanks :)
Zou ik inderdaad een mooie dood vinden maar toch is het niet de bedoeling hoor!
En dan begraven worden met de neus omhoog :-)
Zo is dat!
(Oké nu denkt iedereen: waar gáát dit over :P)
Ik krijg heel gauw hoofdpijn als ik niet genoeg drink. Anderzijds ben ik ook geen drinker – als ik wegga heb ik er een hekel aan om iets te ‘moeten’ drinken ook al heb je geen dorst. Als we op een concert ofzo zijn bestelt het lief een drankje waar ik dan 2 slokken van neem en dan heb ik al genoeg. De maag zegt dan stop!
Ja precies dat! Maar het is inderdaad verraderlijk omdat je door zo weinig te drinken hoofdpijn of andere klachten kunt krijgen. Ik probeer voldoende lauw water te drinken gedurende de dag, dat kan mijn maag het beste hebben.
Ik hou juist van ijsblokjes!
Je betaalt voor fris en je krijgt 20% kraanwater!
Bij mij doet koud drinken pijn sinds mijn gaatje is gevuld :( maar uit automatisme drink ik altijd zo koud mogelijk, dusss dat is elke keer pijn lijden. (Niet dat het nou zo super veel pijn doet…)
Ow ja als het aan je tanden pijn doet is ook vervelend. Dat heb ik alleen met ijs gelukkig (en dat komt ook wel weer van pas want dan eet ik langzaam en dat vindt mijn maag niet erg).