Dan wil ik naar Helenaveen
Lange veenweg langs het kanaal. Oude donkergroene Volvo, nazomerbomen, bulten en gaten. Wandelen op de oude gronden met zijn steppes en bossen, plassen, vogels, en het bankje waarop we zaten.
Liggen in het gras. Totdat het regent, en langer nog, want het kan ons niet schelen.
De fanfare in het dorp. We klappen en lachen en lopen arm in arm door het gras langs de kerk. Er bloeien bloemen en de zon zakt als de auto terugrijdt door het wijdse land. Links de Peel in brand, rechts een regenboog die het warme gele licht – het schijnt ook op je gezicht – in alle kleuren vangt.
Nazomerbomen, mooi woord.
Dit klinkt heel fijn!
:) Dat is het ook! Bijzonder plaatsje, al is het maar omdat er één van de allermooiste liedjes over is geschreven.
Super mooi geschreven. Het geeft me echt zo’n ‘Hollands-gevoel’… Op een goede manier uiteraard!
Mij meer een Brabants/Limburgs gevoel :)
Ik zal dan wel weer niet goed hebben opgelet bij Aardrijkskunde… maar van Helenaveen had ik nog nooit gehoord!
Zo’n wereldstad met 800 inwoners en dan ken jij het niet? Foei! ;)
Mooi!
Dank je!
‘de Peel in brand’, dat ken ik ergens van. :-)
:)
Je zou weemoed naar de zomer krijgen wanneer je dit leest en naar buiten kijkt. Erg mooi geschreven, maar goed dat is niets nieuws ;)
Een regenboog die alle kleuren vangt, ja, mooi. :)