Vestingstad
Het zijn nogal wat muren om een vrouw van steen.
Maar hij beukte zich er dwars doorheen.
Nu staan we met zijn tweeën in het midden. Wat een gevangenis was is een doolhof geworden.
Niet langer opgesloten, tijd om af te sluiten.
Het duurt misschien nog even, maar ooit komen we hierbuiten.
Aaaah wat fijn :D
Ja :)
Jij een vrouw van steen? Hmm.
Dat klinkt voorzichtig optimistisch. Nice.
Geniet van je nieuwe/eerste labyrint, dan! :)
Thanks :)
Mooi verwoord. Fijn dat het de goede kant op gaat.
Like!
:)