Gelijkgestemden gezocht
Helaas ben ik op een punt beland dat ik niet echt aan zag komen. Jarenlang zag ik mezelf als de eeuwige blogster. Keek ik ver vooruit, bijvoorbeeld naar de duizend blogposts die ik wilde halen op mijn tienjarig bestaan. Dat gaat overigens niet meer lukken, maar ik moet een eind in de negenhonderd kunnen komen – mits ik het nog een ruim jaar volhoud. Maar ineens vroeg ik me af voor wie ik het bloggen eigenlijk nog doe. Het aantal reacties op mijn weblog is zo goed als op het nulpunt aangekomen en de blogs die ik volg worden er gemiddeld ook niet actiever op. Vind ik het zo eigenlijk nog wel leuk? Ik zal maar eerlijk zijn: nee. Ik heb geen zin om een hoop moeite te steken in een blog als ik daar bijna zero respons op krijg.
Doe ik iets fout? Of is het bloggen zo veranderd in die jaren? Het lijkt wel of er bijna niemand meer is die de plezier aan het bloggen haalt uit de interactie met andere bloggers. Regelmatig bezoek ik via via blogs die nieuw voor me zijn en dan laat ik een reactie achter. In de beginjaren kwam het zelden voor dat je geen reactie terug kreeg, maar nu hoef je echt niets te verwachten. Sowieso zijn de meeste bloggers die nog heel actief zijn ook tegelijkertijd heel populair. Met andere woorden: mij hebben ze niet nodig met m’n suffe schrijfsels op een groene achtergrond. Maar ik wil niet zo’n popiejopie lifestyleblog zijn, want daar zijn er meer dan genoeg van en dit is wie ik ben, ingetogen, romantisch, genietend van de kleine dingen, zonder er steeds bij stil te willen staan hoe je dat bereikt (want dat heb ik de laatste jaren al veel te veel gedaan – noodgedwongen). En het stomste is nog wel, als ik dan een keer een mening heb komt daar tegenwoordig ook bijna geen reactie meer op.
Ik schrijf dit in de hoop dat iemand van de weinige lezers die ik nog heb weet wat hier gaande is. Is een nieuw blogtijdperk aangebroken? Of zijn de bloggers zoals ik er nog wel degelijk, maar zoek ik ze op de verkeerde plek? Waar kan ik ze vinden?
Hè stom, ik reageer eigenlijk nooit maar ik lees alles wat je schrijft. Je hebt zo’n enorm talent om bepaalde gevoelens en een bepaalde sfeer onder woorden te brengen, het zou zo zonde zijn als je daarmee zou stoppen :( Misschien moet ik vaker reageren inderdaad, ik weet vaak alleen niet zo goed wat ik moet zeggen.
Wel leuk in ieder geval dat je nu een reactie achterlaat. Tja, ik snap dat het lastig kan zijn om iets (voor je gevoel) zinvols te zeggen op veel van mijn blogs, en ik wil ook zeker niemand dwingen om wat te verzinnen. Toch had ik vroeger altijd best veel reacties, mensen die voortborduurden op mijn gedachten, of er iets in herkenden, of simpelweg een complimentje brachten (of juist niet, ook wel eens gehad hahaha).
Ik lees al jouw blogjes want ik vind je altijd heel erg mooi schrijven. Zelf heb ik door mijn gezondheid en de vele dingen die ik aan mijn hoofd heb alleen niet altijd de energie om overal op te reageren. Ik probeer mijn energie altijd een beetje te verdelen over de vele blogs die ik lees en dan nog zijn er bloggers waar ik überhaupt niet op reageer. Daarnaast weet ik soms ook niet zo goed hoe ik moet reageren en kom ik niet verder dan ‘mooi’. Ik zou het jammer vinden als je stopt met bloggen, maar je moet doen waar jij je goed bij voelt.
Ik lees ook al-tijd je blogjes, alleen ook ik reageer nooit.. Maar je schrijft echt super fijn en het zou echt zonde zijn als je stopt! :(
Tja. Ik ken het probleem. Ik ben nooit heel consequent geweest met hoe actief ik was mer bloggen. Misschien dat ik daarom ook niet veel reacties krijg.
En dat is inderdaad heel frustrerend.
Daarnaast denk ik dat het bloggerstijdperk ook inderdaad is veranderd. Ook herken ik wel wat je zegt over dat de blogs die er nog zijn meteen heel populair zijn…
Ik lees nog steeds je blogs en vind ze prachtig.
Dank jullie voor de lieve reacties! In ieder geval fijn om te weten dat ik meer vaste lezers heb dan het lijkt. En ik waardeer sowieso elke reactie, ook als het niet met regelmaat is of als het alleen is “mooi” :) Als jullie nog bloggers weten die misschien geïnteresseerd zijn in mijn blog, graag, want ik vind het altijd leuk om nieuwe bloggers te leren kennen :)
Vervelend dat je je zo voelt. Ik sluit me aan bij de meesten hier, ik lees alles maar reageer niet altijd. Op iedere post reageren met alleen ‘mooi geschreven’ vind ik ook zo stom… Maar ik lees je blog graag en zou het jammer vinden als je gaat stoppen.
Oké thanks :)
Ja, ik merk wel dat de bloggerswereld erg veranderd is in de afgelopen paar jaar. Ik denk, omdat er veel meer blogs zijn bijgekomen en vooral lifestyleblogs. Het is een grotere wereld geworden met minder verbondenheid.
En ik ben ook nog steeds een vaste lezer hoor :)
Ja, dat zeg je goed. Het is vaak zo onpersoonlijk. Maar ik wil gewoon nog persoonlijk bloggen! Er moeten toch nog bloggers zijn die dat ook willen?
Ja de bloggers wereld is wel erg veranderd… Soms erg jammer. Zolang je er zelf plezier uithaalt, zo niet.. tsja.
Ik was je zelf even kwijt geraakt en heb al een hele tijd niet hier gelezen. Het is dat je een reactie achterliet dat ik dacht: hey, die ik ken ik nog van vroegâh ;-)
Ik ga dus even bijlezen
Ja, ik had ook al een tijd niet bij je gelezen, maar ik kwam weer bij je terecht via een blogje van Linda :)
Tja, het zal je vast niet verbazen, maar ik herken veel van wat je schrijft. Ik denk dat wij een beetje hetzelfde type blogger zijn. Geen hippe vormgeving, simple, to the point, de boodschap voorop, persoonlijk/eigen zonder iets aan te trekken van de massa. Misschien wat gedateerd, haha. Net als dat groepje bejaarden dat nog steeds weigert te pinnen.
Je eigen plezier in het bloggen moet voorop staan, ik heb ook wel eens gedacht te stoppen, maar er komen gewoon zinnen in me op die eruit moeten, dus dan plaats ik ze toch maar op m’n blog, of er nou nog iemand leest/reageert of niet. Het wordt ook een soort archief voor mezelf.
Ik blijf jou in ieder geval consequent lezen, want ik vind je gedachtespinsels met op de achtergrond die koeien veel te interessant! En het is -juist omdat je zo persoonlijk blogt- ook mooi om je ontwikkeling te zien. Dat je al bijna tien jaar blogt, wauw. Ik zeg: lekker blijven doen, al snap ik dat interactie met lezers het wel leuker maakt. Wie weet.
Ja, ik denk ook wel dat wij hetzelfde type blogger zijn. En ik geloof best dat ik me als een bejaarde gedraag in de bloggerswereld, deels omdat ik mijn eenvoudige layout niet wil verzieken met honderdduizend opties tot delen via social media en weet ik wat, deels omdat ik vooralsnog te lui ben geweest om uit te zoeken hoe ik van alle mogelijkheden, zoals bloglovin, optimaal gebruik maak.
En voor de inmiddels welbekende vraag aan het einde van iedere blog om lezers tot reageren te verleiden voel ik ook niet veel, deels omdat dat het doel van mijn blogs in de meest gevallen voorbij schiet, deels omdat ik laatst een blog postte die met een vraagteken eindigde en ik daar precies nul reacties op kreeg.
Wat ik dan wel weer trouw doe is me elke zoveel dagen druk maken om het feit dat mijn lezers een nieuwe blog willen zien en anders helemaal niet meer komen. Misschien moet ik daar dan ook maar gewoon mee stoppen ;)
Is het overigens nog aan te raden om een Bloglovin-account aan te maken? Of begint dat ook alweer ouderwets te worden?
Ik volg je al op Bloglovin, daar hoef je geen account voor te hebben volgens mij. Ik vind het heel handig, dus als je het overweegt om zelf te gaan volgens, zeker een aanrader. :-)
Ja dat laatste bedoel ik ook, want ik weet dat ik volgers heb op Bloglovin, maar misschien helpt het om zelf ook wat consequenter te zijn en wellicht nog wat meer volgers te krijgen ;)
Nu voel ik me toch verplicht om te reageren… ;)
Ik ben dus een van die mensen die vroeger reageerde en nu bijna nooit meer. Misschien heeft het te maken met de blogwereld, maar naar mijn idee vooral met mezelf. Toen ik actief begon te worden als blogger en bij andere bloggers was ik bijna klaar met de middelbare school/net begonnen met studeren en niet zo goed in timemanagement, waardoor ik de hele dag op internet zat. Naarmate ik het drukker kreeg en beter prioriteiten kon stellen, ging/kon ik wat minder reageren op blogs. Ik begon toen maar te reageren in bulk, op een verloren zaterdagmiddag maar meteen op alle blogs die ik die week gelezen had (ik heb wel eens geteld, soms liet ik echt dertig comments achter). Hier werd ik echter niet echt blij van, dus ben ik er maar mee gestopt. Het moet wel een beetje leuk blijven. Daar komt bij dat ik dat reageren altijd best wel een taak heb gevonden, soms is het leuk en gaat het vanzelf (zoals nu), maar meestal is het heel lang zoeken naar iets zinnigs om te zeggen, puur omdat je iets wilt zeggen.
Daarom reageer ik nog maar heel weinig, alleen als ik het echt wil. Minder leuk voor de bloggers die ik lees, maar ja, ik moet al zoveel, als ik mezelf nou ook (opnieuw) ga opleggen dat ik per se moet commenten…
Er is wel iets veranderd, ja. Sowieso zijn er veel meer niche-blogs zijn opgedoken. Althans, zo lijkt het. Maar die reacties -dat valt me ook wel op, ja!
Ja, en dan met name lifestyleblogs als je het mij vraagt!
En Lisa, ik herken je verhaal. Wat ik zelf doe is blogs lezen op van die momentjes dat ik toch niks beters te doen heb. Dus ik lees heel weinig (soms niet eens een volledig bericht) per keer, maar ik lees wel behoorlijk vaak, en zo blijft het ook leuk. Ik lees sowieso niet alles bij iedereen, daar heb ik gewoon geen tijd voor. Op een verloren zaterdagmiddag 30 blogposts doorspitten klinkt mij ook niet erg aantrekkelijk in de oren :P Verder ben ik gewoon een kletskous die meestal wel een commentaar weet te leveren, dus als ik een blog gelezen heb is het nog hoogstens even peinzen hoe ik mijn gedachten het beste verwoord in een reactie ;)
Oh ja, maar dat doe ik wel hoor! Ik lees vaker tussendoor wat, alleen dan kan/wil ik vaak niet (meteen) reageren. (Ik hoef ook minder te lezen omdat ik maar gewoon heel veel blogs ontvolgd heb die ik eigenlijk alleen maar uit gewoonte las.) Maar ik ben minder een kletskous dan jij denk ik, ik heb heel vaak gewoon niets te zeggen behalve ‘leuk’, dus dan zeg ik maar niets :P
En nog even over lifestyleblogs: het lijkt soms wel alsof bijna alle blogs lifestyleblogs zijn. Al die dingen lijken ook nog eens extreem op elkaar, de originaliteit is ver te zoeken :’) Dat is wel echt jammer.
Ja dat kan natuurlijk. En inderdaad. Ik volg geen enkele lifestyleblog want het is gewoon echt mijn ding niet. Ik heb altijd zelf prima kunnen bepalen hoe ik mijn leven inricht dus waarom zou ik me vermoeien met het lezen van die eindeloze stroom aan al dan niet goede adviezen?
Ik lees hier ook nog altijd (bijna) alles! En nee ik reageer niet altijd, omdat dat soms niet zinvol lijkt, maar weet dus dat ik nog meelees ;-)
En inderdaad andere blogs volgen wil niet meer zeggen dat zij jou per se zullen terugvolgen. Ik moet toegeven dat ik als er nieuwe reacties op mijn blog komen niet altijd de tijd heb of neem om eens te gaan piepen op die mensen hun blog. Ik volg al zoveel blogs en ik wil graag alle postjes van die blogs trouw blijven lezen… Dat is voor mij belangrijker dan 586 volgers te hebben van wie ik zelf niks kan gaan lezen…
En vooral: blog in de eerste plaats voor jezelf. Natuurlijk is het leuk om reacties te krijgen, ik vind het ook veel leuker als er 10 reacties komen dan geen enkele… dan denk ik: heb ik dan zoiets waardeloos geschreven? Maar dat gevoel waait wel weer over… :)
Wie weet is het frustrerende dat ik de interactie misschien nog wel leuker vind dan het (met regelmaat) schrijven zelf…
Dat van dat “terugvolgen” (mooi woord :)) was in het begin ook lang niet altijd, maar tenminste kreeg je meestal wel een reactie terug op je eerste reactie en dan stond de deur open. Draaide nog dikwijls uit op niks, maar dan had het in ieder geval een kans gehad!