De kat uit de boom krijgen

Als je zo lang weg bent geweest is het net alsof ik opnieuw uit moet vinden of je wel de juiste bent. Ik denk aan je gezicht op mijn beeldscherm. Die afstand, die ga je desondanks voelen na zoveel dagen, want het rijmt niet in mijn hoofd: horen bij iemand die er niet is. En nu dat gezicht weer voor me in het echt, ik weet het even niet. Ik kijk je aan en zeg niks, want ik weet niet wat. Sla mijn armen voorzichtig om je heen. Het voelt vertrouwd, maar ook raar, het is alsof mijn lijf zich afvraagt waar je was al die tijd.

Tot je een van je gekke grapjes maakt. En we samen lachen zoals alleen wij dat kunnen, gewoon omdat wij het zijn. En ik je dan weer kus. Het duurt even, maar dan is alles weer vanouds. Als je daar maar op vertrouwt.