Met het zielige been uit bed gestapt
Lang geleden (5 december)
Ik heb niet eens een zielig been. Hoewel de linker het altijd wat zwaarder heeft tijdens het schaatsen van de bocht.
Luister, Esra. Morgen is het weer anders. Denk aan nu en niet aan nooit.
Dat kan ik wel tegen mezelf zeggen, maar het werkt mooi niet.
Ik trek het nut van muziek in twijfel. Tot ik Moon River hoor. Dan is alles weer voor even.
Volgens Dana heb ik geen six-pack maar een sick-spac.
Wat is lang geleden? Doet de categorienaam weinig eer aan ;-)
Je kan het rondje ook andersom schaatsen. “Denk aan nu en niet aan nooit”, misschien is dat wel een zinvol motto.
Ik heb wel een zielig been. Zielig, hè?
En ik vraag me af of er stiekem staat dat het weer morgen anders is.
Die sick-pack kan ik me trouwens niet herinneren :P
Zo lang geleden is het dus. Allemaal. Dat ik het schreef. Dat het lang geleden is dat ik het schreef heeft verder niks met de categorienaam te maken.
Of eigenlijk heeft het er wel mee te maken.
Maar als ik hem nou naar aanleiding hiervan op discussie zet, kunnen jullie lekker discussieren of dat dan wel klopt.
hey,
ik heb je genomineerd, kom maar eens een kijkje nemen op m’n blog :)
Misschien is het voor jou dan actueel omdat je er nu aan moet denken, maar voor ‘de rest’ niet. En het is dan de vraag of de publieke opinie bepaalt wat actueel is of dat ieder individu dat zelf mag bepalen. Of misschien hangt dat wel van allemaal factoren af.
Pff. Ik zie het al. Goed dat ik het op discussie heb gezet, de eerste knoopt al meteen de discussie met zichzelf aan :P
Denk nu en niet aan nooit. Klinkt mooi. Mag ik het gebruiken voor mijn hoofd wanneer die weer eens uit elkaar knalt?
Ik heb geen zielig been trouwens. Al was de een vroeger langer dan de ander.
Haha ik begon de discussie juist omdat je het in die categorie geplaatst had. En met mezelf discussiëren doe ik wel vaker hihi.
Als het bij jou wel werkt Nicole, dan mag je het gerust gebruiken hoor (anders ook, maar dan heb je er nog niks aan…)
Haha ik ben ook goed in met mezelf discussiëren. Meestal leidt dat alleen maar tot grote besluiteloosheid.
Lang geleden ;)