Geen revolutionair
Het kan niet. Ik kan er niet mee omgaan.
Het is het moe worden van het alsmaar met mijn rug naar mensen toe zitten.
Wij horen bij niemand. Altijd al, dus er is niet aan te wennen.
Wanneer ga je?
Het kan niet. Ik kan er niet mee omgaan.
Het is het moe worden van het alsmaar met mijn rug naar mensen toe zitten.
Wij horen bij niemand. Altijd al, dus er is niet aan te wennen.
Wanneer ga je?
Ik bedoelde niet dat m’n lezers weg moesten gaan ofzo. :P
Haha ^^
Ik vind het een mooi gedicht.. Maar ik snap de laatste zin niet helemaal :$
Toegegeven dat ik de samenhang goed verstopt heb. Maar ik ga hem niet tevoorschijn halen, dat is niet leuk ;)
Jammer. Nu blijven mn hersens maar kraken als ik het zinnetje lees whaha!
Maar dan vertel ik ook niet waarom ik isketch zo goed kan spelen (A)
Ik vind het mooi. En de laatste zin vooral, want zoals ik het interpreteer kan de jij-persoon niet anders dan weggaan, omdat ze allebei bij niemand horen – zelfs niet bij elkaar, de personen die die eigenschap delen.
Pfoe, iSketch is gewoon een kwestie van vaak doen zodat je alle woorden en tricks leert kennen. Alleen heb ik daar geen tijd voor :P
Mooie interpretatie Mina :) Heel anders verwoord dan ik zou doen, maar mooi.
Erg mooi!
hey esra.
wat is er met je?
Niks speciaals hoor :)
En carnaval doet vergeten. Pooloonaise!