Zonder zin
De stilte vraagt om een verklaring
maar ik ben leeg en antwoord niet
kale muren, hoge ramen,
geen handvat dat een uitweg ziet.
Om me heen liggen mijn woorden
lachend om mijn open mond
een puzzel tot verlies geworden
zo dicht bij me op de grond.
Ik buk me om het op te rapen
scherven snijden in mijn hand
ik kan niets meer, de wonden gapen
star, verstomd, mijn ziel verbrand.
Wow echt heel mooi geschreven.
Dank je :)
Dat rijmen is nog behoorlijk moeilijk :P
Het klinkt goed (het metrum en de rijm – zelfs op de twee plekken waar het eigenlijk niet echt rijmt). En de twee personificaties (handvat en woorden) vond ik verrassend en mooi :)
Ik vind het erg mooi geschreven. Knap!
wow…geschreven als uit het hart
en bijna zonder hoop
prachtig
heel mooi geschreven plus knap dat je het hebt kunnen doen rijmen..