Hij staat voor de deur
En plots is het een echte septemberochtend. Een koele, heiige ochtend, met kleine dauwdruppeltjes op alles wat groeit of gegroeid heeft. Door het nog dichte donkergroen vallen zonnestralen die het daglicht breken. De eikels en beukennoten die al weken op het fietspad liggen krijgen plots een andere betekenis.
Het wordt herfst.
Is het niet prachtig?
Ja, mooi is het wel de herfst. Tenzij het regent en ik op de fiets naar mijn werk moet.
Ja de herfst is pracht, wanneer de zon schijnt op al die mooie gekleurde vallende bladeren. Ik kijk er naar uit, wandelingen door het bos, de geur opsnuiven van de laatste zonnestralen die een poging doen de aarde te verwarmen…
Gelukkig nog een weekje zomer nu, ha! Beter schreef je “het wordt bijna herst.” Mijn mening: de zomer gaat altijd te snel voorbij.
Ik had afgelopen week op de fiets superdichte mist waar de zon doorheen ging stralen. Dat bracht zelfs medeburgers op weg naar hun werk in tijdelijke stilstand om het landschap op een telefoontoestel vast te leggen.
De nazomer is al gauw mooier dan de zomer zelf, is het niet vanwege zonnestralen door de mist dan is het wel omdat elk weekje extra zomerweer voelt als een kadootje :)
Yes! Ik vind het nu al chill, de regen op het dak. Geen hitte meer…!
:)