De verborgen impact
Dat is de titel van het boek dat ik aan het lezen ben. Geschreven door Babette Porcelijn. Het boek geeft een overzicht van de zichtbare en onzichtbare impact die ons dagelijks leven op onze planeet heeft. Wat we kopen, wat we eten, hoe we wonen en hoe we reizen, en hoe dat alles zich tot elkaar verhoudt. Kortom: wat we het beste kunnen doen om die impact te verlagen. Dit boek laat mij eens te meer zien wat ik eigenlijk al wist: het is helemaal niet zo ingewikkeld om flinke stappen te maken voor het klimaat. Waarom wachten op maatregelen van de o zo trage politiek als we zelf al zo veel kunnen doen?
Maar daardoor raak ik ook eens te meer teleurgesteld. Want ik zie om me heen dat bijna iedereen de ernst van klimaatverandering wel inziet, maar vervolgens verdiept bijna niemand zich erin wat we ertegen kunnen doen. Wil iedereen gewoon zijn eigen leven kunnen leven zonder concessies. Terwijl het écht écht écht niet moeilijk of duur is. Vergeet elektrische auto’s en warmtepompen en zonnepanelen – die zijn geweldig als je het kunt betalen, maar daar zit niet de hoogst haalbare winst. Het is slechts een kwestie van je gewoontes aanpassen. Niet zes dagen per week vlees, maar drie. Niet elk jaar op vliegvakantie, maar om het jaar. En alleen de spullen kopen waar je echt blij van wordt, er vervolgens zuinig op zijn.
Als we dat toch allemaal zouden doen. Ik denk niet dat iemand er minder gelukkig om zal worden – uiteindelijk is het ook goed voor onze gezondheid als de industrie en luchtvaart niet eindeloos blijven groeien, als we schonere lucht inademen en minder vlees eten. En wie er in ieder geval niet ongelukkiger van zullen worden zijn de mensen aan de andere kant van deze planeet, die hun hele bestaan dreigen te verliezen door de opwarming van de aarde.
Edit: zoals Mille Pagine terecht opmerkt zijn we niet ineens safe als we allemaal drie keer per week vlees eten en eens in de twee jaar in het vliegtuig stappen. Minder is altijd beter, zeker wat betreft vliegen. Voor vlees ligt de hoeveelheid die duurzaam beschikbaar is per wereldbewoner waarschijnlijk rond twee porties per week, maar zolang de wereld vol zit met vleesverorberaars is helemaal geen dierlijke producten eten het effectiefst. Het goede nieuws is: als je begint met halveren kom je er waarschijnlijk achter dat je nog wel meer kunt missen :)
Deze staat ook nog hoog op mijn lijstje om te lezen.
Ha hoi! Ik kwam hier een tijd niet en nu zie ik weer allemaal mooie dingen; gaaf om te lezen! Dat boek gaat in ieder geval ook op m’n te-lezen-lijstje.
Ik heb hem gekregen, maar nog steeds niet gelezen, oeps! Dit is een goede reminder om dat te gaan doen. Fijn dat je er iig bevestiging uit kon halen! Maar is de boodschap in het boek dat 3x per week vlees eten oké is? Het voelt voor mij veel logischer om het helemaal te laten staan (nog los van de gruwelijkheden voor de dieren). Dat is ten minste flinke impact. Over vliegen vraag ik me ook af of het te verdedigen blijft – helaas…
De boodschap van het boek is niet dat de richtlijn is om 3x per week vlees te eten of eens in de twee jaar te vliegen, minder is immers altijd beter. Maar ik heb de boodschap voor dit bericht vertaald naar: probeer je impact op deze punten eens te halveren. Dat is behapbaar om mee te beginnen, sluit nog niets helemaal uit (terwijl je er wel achter komt of je zonder zou kunnen) en heeft toch een flink effect.
De vliegtuigmaatschappijen moeten sowieso tonnen meer belasting betalen. Ja, de prijzen gaan dan ook omhoog, maar dat moet dan maar. Sowieso moet er VEEL minder gevlogen worden. Toerisme in het algemeen moet enorm naar beneden, als je het mij vraagt. Funest voor steden als Venetië of Amsterdam (ondanks de financiële voordelen).
Helemaal met je eens dat vliegen veel duurder moet worden. Wat toerisme in het algemeen betreft: ik snap sowieso niet echt wat mensen toch zo leuk vinden aan die vreselijk toeristische steden.
Ik ook niet!