Een leeg huis

Het is hier eigenlijk te stil om te blijven.

En te warm, binnenkort vast weer te koud, maar dat is niet zo erg.

De stilte daarentegen is vreselijk.

Het zwijgen van de dag en de nacht. Het pijnlijk aanwezig zijn van de onbeweeglijke lucht tussen de meubels. Het zengt rond als de geest van het niets. Geesten zijn naar, maar de geest die niet bestaat is nog veel erger. Hij laat je opschrikken uit je gedachten, terwijl hij nergens is en niets doet. De marionet van de touwtjes in je hoofd. Niet aan denken, maar dan doe je het juist.

Laat het los, laat hem los en zing. Vul de ruimte tot alles vergeten is.