Zegeningen tellen

Ik turf de dagen waarop hij bij me is. Vijfhonderdvierentwintig, vijfhonderdvijfentwintig.
Het mogen er wel dertigduizend worden. Maar je weet maar nooit. Soms ben ik bang, als hij weg is, dat er iets gebeurt en hij nooit meer terugkomt.

Dus elke dag is er één.

En als hij er weer is en ik in zijn donkere ogen kijk, voor de zoveelste keer de kriebels krijg, dan weet ik nog iets zekerder dat hij voor altijd blijven mag.

Ik durf de dagen waarop hij bij me is.